ABS, başta kara taşıtlarının olmak üzere her türlü yol koşulunda ve süratte yapılabilecek ani veya panik frende direksiyon hakimiyetinin kaybolmamasını sağlayan bir sistemdir. ABS fren durumunda her bir tekerleğin dönüş sayısını sürekli denetleyen bir sisteme sahiptir. Dönüş sayısında ani düşüler olması (örneğin kaygan zeminde fren yapma durumunda) veya tekerleğin kilitlenmesi gibi durumlardan sistem bunu fark ederek fren basıncını düşürür.
Tekerlek tekrar hızlanınca ise fren basıncını tekrar yükselterek tekerleğin fren yapması arttırılır. Bu işlem saniyede birçok kez gerçekleşir. Böylece tekerlekler kitlenmez ve direksiyonun tekerlekler üzerindeki etkisi kaybedilmemiş olur.
ABS’nin atası olarak sayılan sistemler 1920’li yıllarda patentlenmiş olsa da 1950’li yıllara kadar sivil uçaklarda, 1978 yılında Mercedes Benz S Serisine kadar da otomobillerde bulunmamıştır. ABS aracın fren mesafesini azaltmak veya daha iyi fren yapmasını sağlamaktan ziyade fren yapma işleminin kontrollü bir şekilde yapılmasını sağlar.
ESP adıyla bilindiği gibi DSC isimli pazarlama ismi de bulunmaktadır. Dinamik denge kontrolü (DSC), çekiş kaybını (patinaj) tespit ederek ve patinajı azaltıp aracın dengesini artıran bilgisayarlı bir teknolojidir. ESP direksiyon kontrolü kaybını tespit ettiğinde, sürücünün gitmek istediği yöne göre aracın frenlerini otomatik olarak sıkmaya başlar.
Bazı ESP sistemleri, kontrol tekrar sağlanana kadar motor gücünü de azaltabilmektedir. ESP, aracın viraj alma performansını artırmaz; bunun yerine, kontrol kaybını en aza indirmeye yardımcı olur.
Genelde TCS’yi Almanca ismiyle, ASR ismiyle biliyoruz. TCS, seri üretim otomobillerde büyük çoğunlukla ESP’nin bir yardımcısı gibi çalışmaktadır ve asıl amacı hareket halindeki aracın yol tutuşu kaybı yaşamasını engellemektir. TCS, gaz pedalı dozajı ile tekerleklerin yola aktardığı tork birbirini eşitlemediğinde devreye girer. Genelde TCS, elektrohidrolik fren aktüatörünü ve ABS’nin tekerlek hız sensörlerini kullanır.
Benzer Konular
Ziyaretçi Yorumları
